Van Luang Prabang naar Vang Vien

Dag 8: 23 januari

Om 8 uur vertrokken we met twee tuk tuk's naar het busstation. Een tuk tuk met de bagage en twee personen. De rest in een andere. Grote bussen mogen niet in de binnenstad komen. Na een paar kilometer stapten we over in een mooie bus. Er stond onder andere VIP op. Inderdaad een luxe bus met bijna fauteuil achtige verstelbare stoelen. Twee links en een rechts. Voor iedereen ruime keus. We hebben een lange rit van 7 of 8 uur voor de boeg.

Even buiten de stad reden we door een bergachtig gebied met hoge bergen en hellingen van soms 10 en 12 %, naar boven en beneden.  Jammer dat er zoveel stof en nevel hing. Met helder weer moet het landschap nog veel mooier zijn. Onze nieuwe gids gaf voorlichting over Laos. De geluidsinstallatie stond erg hard en het Engels was niet gemakkelijk te volgen. Om een uur of tien een korte sanitaire stop. En koffie voor de liefhebbers. Perry gaf onderweg ook uitleg en hield de hoeveelheid informatie beperkt. Er wonen in Laos 7 miljoen mensen. Het land is even groot als Engeland en is 1350 km lang. In de Vietnam oorlog zijn er in laos meer bommen gegooid dan in welk land dan ook. 1000 kg per inwoner. Ook is er ontbladeringsmiddel, agent orange, gebruikt en dat is op sommige plekken nog steeds zichtbaar.

Om 11 uur gestopt bij een uitzichtpunt. Helaas was er door de nevel en stof geen mooi uitzicht

Het valt weer op dat er voornamelijk in pickups en dikke suv’s gereden wordt. En veel busjes. Toyota is duidelijk marktleider. Je ziet haast niet andersen bijna allemaal wit. Lunch in een heel eenvoudig restaurantje langs de weg. Het eten was goed maar een vleesgerecht was amper genoeg voor twee laat staan voor zes personen.

Wat later gestopt in een dorpje waar langs de weg ’verboden’ dieren werden verkocht. Zoetwaterkrabben, schelpdieren, kikkers enz. Veel paddestoelen en ook flessen drank met houten stokjes erin. Wat verkocht wordt als whiskey. In de bus liet Perry ons proeven van een Langga Vrucht. Een vrucht die lijkt op Lychee. Nog een fotomoment bij een brug over een rivier. Het was hiervandaan nog 20 km tot Vang Vieng dat aan dezelfde rivier ligt. De bus parkeerde in Vang Vien op een voormalige airstrip. Naar het Silver Naga hotel was het nog een kort stukje lopen. De hitte hier overviel ons wel. De eerste indruk? Een heel druk, stoffig en toeristisch stadje. We kregen een mooie kamer met uitzicht op de river. Wat uitgerust en daarna samen met onze reisgenoten naar een Laundry service om onze vuile kleren te laten wassen. Vanwege de warmte tot het avondeten bridge gespeeld op het terras aan de rivier. Leuk gespeeld maar soms veel lawaai van de longtail bootjes met toeristen op de rivier.

onder leiding van Perry met bijna de hele groep gegeten in een goed restaurant aan de rivier. Perry koos voor ons lekkere en gevarieerde gerechten. Na afloop nog lekkere koffie gedronken bij de Luang Prabang Bakery. Hoewel verleidelijk maar niets van het heerlijk uitziende gebak genomen. Morgen misschien?