Naar Siem Reap

Dag 19: De laatste etappe van Phnom Penh naar Siem Reap (3 februari)

Vandaag een half uur vroeger dan gebruikelijk uit Phnom Penh vertrokken. Mooi zonnig weer en nog niet warm.

De eerste stop was bij "Spider Village". Een plein met een groot eethuis, veel kramen met eten en als bijzonderheid veel verkoopsters van gebraden of gefrituurde insecten. De etenswaren waren mooi uitgestald en versierd met pepertjes. Maar niets ervan kon ons bekoren. Even na negen uur gingen we weer op weg.

In een plaatsje waar Boeddhabeelden uit zandsteen worden gehouwen zijn we langs de weg gestopt. Er stonden veel Boeddha's uitgestald met een enorme variatie in afmetingen en houdingen. Van enkele centimeters tot meer dan levensgroot. Ter plaatse werd ook aan beelden gewerkt. Er was ook een beeld gemaakt van Beat Richner. Een Zwitserse arts die in Cambodja kinderziekenhuizen heeft opgericht. Hoewel inmiddels overleden is hij nog steeds populair in Cambodja.

In een restaurant aan uitlopers van het grote meer Tonlé Sap hebben we samen met een Club Sandwich de lunch gebruikt.

Onderweg vielen een aantal dingen ons op. Er is veel nieuwbouw. Voor het dak worden geen houten balken gebruikt maar rechthoekige metalen buizen. De bermen worden steeds vuiler. Vooral plastic zwerfvuil ligt overal. In elke plaatsje is wel een tempel. Met een muur erom heen en een overdaad aan versieringen en goud. Een schrille tegenstelling tot de vaak armoedige huizen.

De eerste kennismaking met oude Khmer architectuur is een bezoek aan een 80 meter lange brug uit de Khmer tijd. De Preah Toeûs. Ongeveer 850 jaar oud. De brug ligt over de Chikren rivier in de weg van de hoofdstad Angkor naar de zuidoostelijke provincies. De brug is versierd meteen negenkoppige naga balustrade en vier zandstenen pilaren. Er mag geen zwaar verkeer meer over. Een indrukwekkend bouwwerk dat nog goed bewaard is gebleven.

Via een afslag van de hoofdweg bereikten we het vissersdorp Kampong Khleang. Onderweg voor een sanitaire stop hebben we naar de viering van een Cambodjaanse bruiloft gekeken. In de feesttent werd gedanst en er was keiharde muziek uit een mega geluidsinstallitie Te zien aan de enorme bende was de maaltijd net voorbij. En het was duidelijk dat er ook flink was ingenomen. Gauw weer verder naar het vissersdorp.

In het vissersdorp zijn we op een boot gestapt en het riviertje afgevaren naar het grote meer Tonlé Sap. Het meer is het grootste zoetwatermeer in Zuidoost Azië. In de regentijd wordt het meer gevoed door de Mekong en beslaat dan een enorm oppervlak tot meer dan 20.000 km2. In de droge tijd wordt het water afgevoerd door de Tonlé Sap rivier naar De Mekong. Het meer is de kraamkamer voor veel soorten vis.

Tijdens de vaartocht zagen we aan beide oevers paalwoningen. Lange palen maar bij overstromingen is dat soms niet genoeg om droog te blijven. Nu met lage waterstanden wordt het land bebouwd. In de natte periode wordt er voornamelijk gevist. Het meer bleek inderdaad gigantisch te zijn. En ondiep. Een meter diep of iets meer. In de natte periode kan het water zeker wel vijf meter stijgen. Na afloop wandelen we nog door het dorp. En zien daar hoe vis gerookt wordt.

Na dit bezoek zijn we doorgereden naar Siem Reap. Een flinke drukke stad. Door de verkeersdrukte duurde het even voor we bij het hotel waren. Om half zeven hadden we een kamer en om kwart voor zeven zijn we eerst gaan eten in een nabijgelegen restaurant. Met z’n zessen gegeten en gepraat. En om half negen opgebroken. Het afrekenen per paar duurde even maar uiteindelijk is het gelukt. Gauw naar het hotel terug voor een douche en bijtijds naar bed want morgenochtend vroeg staat ons het Angkor complex te wachten.