Van Kratie naar Phnom Penh

Dag 17: Van Kratie naar Phnom Penh (zaterdag 1 februari)

Weer vroeg op weg. Met wat smeergeld mochten we toch een verboden brug passeren wat ons een lange omweg bespaarde. De groep moest lopend over de oude brug gevolgd door de lege bus.

Om half tien bezochten we een Champa dorp. Dit volk komt oorspronkelijk uit centraal Vietnam maar is daar al lang geleden verdreven. In het verleden is dit volk moslim geworden. Het is een arme bevolkingsgroep die aan de oever van de Mekong leeft. De gids deelde tandenborstels uit aan kinderen. Die hadden wij uit het hotel meegenomen op verzoek van de gids. Er waren heel veel jonge kinderen. Vrolijke nieuwsgierige en lacherige meisjes. Allemaal met zwarte roken en een witte bloes. Ze gingen allemaal weer naar school. We konden de primary school en de schoolklassen bekijken. Zeer eenvoudige lokalen met heel veel kinderen. Alle huizen staan op palen om droog te blijven tijdens overstromingen van de Mekong. De markt bekeken waar vooral vis verkocht werd. De vis werd ter plaatse schoongemaakt. Dat zag er niet hygiënisch uit. Met veel vliegen op de uitgestalde vis. Verder kramen waar van alles verkocht werd. Van levensmiddelen tot telefoons. Interessant maar ook schrijnend door de grote tegenstelling met ons westers leven. Chama huizen zijn op afstand te herkennen door de goudkleurige punten en ornamenten op de nok van de daken.

Onderweg zagen we op meerdere plaatsen werkzaamheden waarbij oude ijzeren bruggen vervangen worden door moderne betonnen bruggen. Helaas ook hier veel met plastic vervuilde bermen.

Lunch in Kampong Cham in een Smile restaurant. Opgezet om kansarme jongeren op te leiden voor een baan in de horeca. We kregen pas heel laat ons eten. Bij het afrekenen Werd elk dollarbiljet nauwkeurig bekeken. Eerst werden biljetten van Marijke niet geaccepteerd. En toen was jan aan de beurt. Zijn biljet van twintig dollar was onbeschadigd maar wat oud. Het meisje ging aan de vouw trekken en maakte er een scheurtje in. Ja zo lusten we er nog wel een paar.Uiteindelijke heeft de gids met een goed biljet geholpen. In de bus heeft de gids uitgelegd waarom men moeilijk doet over oude of beschadigde dollarbiljetten. De VS hebben rekeningen van rijke Cambodjanen geblokkeerd omdat de Cambodjaanse regering corrupt is. De regering wil daarom niet dat er dollars in Cambodja gebruikt worden. Als gevolg daarvan ontvang je bij banken voor oude en beschadigde dollarbiljetten maar 80% van de waarde. Alleen via familie in de VS kunnen Cambodjanen oude biljetten zonder verlies te gelde maken.

Een koffiestop bij Amazon in de middag verliep ook niet zonder problemen. Voor een espresso en een thee betaalde Jan twee dollar en 1000 Riel maar kreeg alleen een bon voor thee. Na voet bij stuk houden en bemiddeling van de gids en nog 1000 Riel kregen we toch onze bestelling.

Uiteindelijk kwamen we aan in Phnom Penh. Een grote stad met twee miljoen inwoners. In de binnenstad veel mooie gebouwen en veel hoogbouw. Ons Poulo Wai hotel is pas nieuw en 22 verdiepingen hoog. Prachtige kamers. Perry heeft ons wegwijs gemaakt. Het liep inmiddels tegen zessen en we hebben ons de rest van de avond rustig gehouden.