Luang Prabang

Dag 6: 21 januari

Na een goed ontbijt vertrokken we met busjes naar de Tat Kuang Si watervallen. In het park van de watervallen is een berenopvang. Volwassen beren worden gevangen om hun gal voor gebruik als Chinese “medicijn”. De jonge moederloze beren worden dan hier opgevangen. In de hoop deze Tibetaanse beer voor uitsterven te behoeden. Hoewel we twijfelen aan het succes van uitzetten van beren zonder ouderlijk hulp.

Het water valt over kalksteenformaties in trappen naar beneden. In enkele poelen mag gezwommen worden. Foto’s nemen zonder selfie nemen de Aziaten is vrijwel onmogelijk. Laat staan een video-opname. Het zijn mooie watervallen met groenblauwe waterpoelen. De bovenste waterval is wel bijzonder. De verschillende stromen die naar beneden vallen zijn een mooi schouwspel. Na koffie in het restaurant bij de watervallen terug naar beneden. En nadat we verzameld waren terug naar Luang Prabang. Onderweg een stop om rijstvelden te bekijken en te fotograferen.

We waren om half twee weer in het hotel. We hebben nu anderhalve dag vrij om Luang Prabang te bekijken. Eerst een lunch en daarna naar het Nationaal museum complex. Dit is een voormalig koninklijk paleis. We moesten wat heen en weer lopen voor toegangskaarten voor een dansvoorstelling waar Cocky en Emile naar toe wilden, toegangskaarten wegbrengen van rugzakken. Daarna konden we pas het museum in. En dat sluit om vier uur. Zodat we maar een ruim half uur de tijd hadden. De collectie bestond voornamelijk uit de inrichting van de laatste twee koningen. Na de machtsgreep van de Pathet Lao in 1953 is de kroonprins Vongsavan niet meer aan de macht gekomen. De tentoonstelling bestond uit de troonzaal met de troon. Alles tot en met de muren en plafonds overdadig gedecoreerd met bladgoud. Verder seremoniele zwaarden, kronen, serviezen, meubilair enz. De koninklijke slaapkamer was te zien en de kamer van de kinderen. Er mochten helaas geen foto’s gemaakt worden. Het liep inmiddels tegen vieren zodat we het pand moesten verlaten. Een kijkje bij de Wat Ho Pha Bang naar binnen kon niet meer want de deuren van dit gouden tempeltje waren al dicht.

Terug in het hotel vier fietsen gereserveerd en betaald voor morgen. Na wat rust tegen zevenen naar de binnenstad gewandeld en even na de avondmarkt een restaurant opgezocht. Lekker gegeten en en een gezellige avond moet goede gesprekken gehad.